Malaysia

Met de nacht ferry verlieten Suus en ik Thailand om Maleisië te ontdekken. We hadden wederom een boot waarop zo’n 50 matrassen naast elkaar waren geplaatst en je dus lekker dicht tegen een vreemde aan lag. De vorige keer dat ik een nacht ferry meemaakte, waren er nog strikte regels zoals dat je niet mocht roken. Deze keer gold dat niet echt. De mensen rookten en blowden uit het raam waardoor ik constant in een wietgeur zat. Niemand die er iets van zei, en dat in een kleine gemeenschappelijke ruimte waarin je moet slapen. Ach ja. Je kijkt hier nergens meer van op. Als ik bijvoorbeeld een douche instap en een grote salamander zie lopen op de kleine muren waarin ik me bevind, denk ik nu: tsja. In ieder geval, na de ferry werden we met mini vans naar onze uiteindelijke bestemming Georgetown in Penang gebracht, een eiland in Noord Maleisië. Ik wist bij aankomst niet zo goed wat ik ervan moest vinden. Ik kon me dan ook überhaupt niets voorstellen bij het land Maleisië, zou het op Thailand lijken, of juist niet, en is het net zo duur als ons verteld is of wat? Nou het lijkt in ieder geval niet op Thailand en het is ook zeker duurder.

Na ons te hebben geïnstalleerd in ons hostel gingen we naar de supermarkt en kwamen we in contact met de Engelse Jess (Jessica) en Alex waarmee we afspraken de volgende dag de stad te verkennen. Jess is zo gek als een deur, schreeuwt alles bij elkaar en ik vind haar geweldig. Helemaal mijn type. Houdt van armbandjes, drankjes, uitgaan, het strand, is losbandig etc. Altijd die Engelsen trouwens he ;) Alex is ook hilarisch, die komt uit Wales en is een gast die over straat gaat met Full Moon shirtjes en haarbanden om zijn hoofd heeft, kortom: hilarisch. Die ochtend dat we aankwamen had ik al een hele knappe jongen met bambi ogen zien zitten voor ons hostel en een beetje naar hem gelachen, maar het kwam niet tot een gesprek doordat een Maleis een heel zeikverhaal tegen me ging houden over het feit dat hij scooters bezit. Ik zeg dit, omdat wij, Jess, Suus en ik, de volgende dag Georgetown gingen verkennen en ik hem toen weer in ons hostel zag zitten. Ik dacht: ik moet iets zeggen. Hij was constant naar zijn laptop aan het kijken en op een gegeven moment zei ik maar: “He, what are you going today?” Geen reactie. Toen iets harder: “HE, WHAT ARE YOU DOING TODAY?”. Dit kon hem niet zijn ontgaan en hij draaide zich dan ook om en zei: “i have no plans, you?” Oh ja die hebben we wel hoor ;) “Ehm yes, we’re going to explore Georgetown, wanna come?”. Sure. Yes!

Nou, die dag hebben we met zijn vieren middels een kaart een sight seeing gedaan door het stadje. Georgetown is een stad die op de werelderfgoed lijst staat waardoor er dan ook veel oude gebouwen te zien zijn. Sommige straten zien er heel vies en lelijk uit, maar je kunt ook prachtig bijgehouden parken tegenkomen. Ik kwam er achter dat Jess ook graag naar Langkawi, een ander (en feest) eiland wilde dus ik was helemaal blij. Omdat het allemaal leuk ging, vroeg ik Mister bambi eyes, Thom, ook mee naar Langakawi en dat wilde hij wel. Thom is trouwens dive instructor op het eiland Koh Tao, komt oorspronkelijk uit Engeland en woont nu al 2 jaar in Thailand. Wij dus met zijn drieën plannen maken, Suus wilde niet mee, over wanneer we zouden vertrekken etc., tot we de avond ervoor bedachten: misschien is het toch niet zo’n goed idee. Het is hier namelijk op zich wel goed weer, snikhete zon tot aan 15.00 uur, maar vanaf dat tijdstip stroomt het met bakken uit de hemel. En dat is niet zo lekker op een eiland. We besloten in Georgetown te blijven en daar dan nog maar meer van te zien.

De volgende dag gingen we met Alex, Thom en de meiden verder op pad en was het idee naar een aquarium en pet house te gaan (niet mijn idee). Daar aangekomen bleek het een soort dierenwinkel te zijn. Honderden vissen en beesten in aquaria die je kon kopen. Ik heb wel hilarische zeedieren gezien hoor, ook al was het achter een raam. Van knalroze prachtige vissen tot heule enge schildpadden. In de volgende ruimte zaten de pets. Je zag werkelijk hele schattige hondjes en katten met zijn alle gepropt in een hok waar iedereen dan met zijn hoofd tegen bijbehorend raam ging staan. Zielig. Wat ik wel leuk vond, was een mega papegaai die in eerste instantie los leek te zitten op een kooi, maar ook vastgeketend bleek. Natuurlijk heb ik 30 minuten tegen dit lieve mooie beestje staan praten en staan fluiten. Triest was het wel. Nog niet te beginnen over de cavia’s, mini tarantula’s en honden die werden geknipt en aangekleed. Ik vond het eigenlijk maar niets. Bij wijze van had Renee’s konijn of mijn oude vogel daar tussen kunnen zitten. Hier is dat schijnbaar een attractie.

Die avond zijn we weer lekker uit eten geweest en hebben we drankspelletjes met een kaartspel gedaan. De gekste ‘I have never….’ zinnen kwamen voorbij en natuurlijk had iedereen bijna alles wel eens een keer in zijn leven gedaan waardoor iedereen dan moest drinken. Het werd een lekkere bonte avond en mijn versierskills jegens Mr Bambi vielen in goede aard. De volgende dag zouden Thom en ik om 9.00u naar het strand gaan, want hij moest aan het eind van die dag al terug naar Koh Tao, maar dit is even een paar uur later geworden. Uiteindelijk dus alsnog met Jess, Alex en Bateau, een krankzinnige Franse naar het strand gegaan. Die Franse was echt gestoord. Hij vroeg eerder in nuchtere toestand of hij mee kon, nou, na wat alcohol wisten we niet wat we voor ons hadden. Hij kan Donald Duck nadoen als een bezetene. Helemaal gek. Anyway, toen we aankwamen op het strand, was het intussen zo laat, dat Thom al na 20 minuten terug moest, omdat hij anders zijn bus niet zou halen. Die hebben we ook weer gedag moeten zeggen, maar wederom: thank god we have facebook en een open ticket van een jaar .

De volgende dag zijn Alex, Jess, Suus en ik vertrokken naar Kuala Lumpur, the big city. Op aanraden van Jess en Alex hebben we 4 dagen geslapen in het Reggae Guesthouse, een ‘bekende’ naam in Azië. Je hebt namelijk overal Reggae bar’s en guesthouses. The thing is, it is expensive. Je betaalt namelijk rond de 8 euro per nacht en voor een backpacker is dat duur, ik slaap namelijk normaal voor 3/4/5 euro. Maaaaaaar, het was natuurlijk super de luxe. We sliepen in een mixed dorm room met 24 mensen. Je kreeg allemaal een kamertje met een mega bed, grote spiegel, een lamp en een stopcontact, echt je eigen wereld. Breakfast was included, alles was brandschoon en er was een rooftop waarop iedereen elke avond zat te drinken en beer pong speelde. Je ontmoet dus veel mensen hier. Super voor als je alleen bent ook. Maar de drank is ZO extreem duur (overal in Maleisië), je betaalt 10 ringid (2,50 e)voor een simpel biertje en een cocktail is 4/5 euro. Dat is wel anders in Thailand! Ook hebben al een paar Maleizen me proberen te belazeren tijdens het betalen in een restaurant en in een supermarkt. Zo moest ik 6 + 3 Ringid betalen. Nou we weten allemaal dat dat 9 is, maar hij kwam op 11. Dat bleef 10 minuten zo. Aan de hand van een staartdeling heb ik hem uiteindelijk kunnen wijs maken dat het getal toch echt onder de 10 bleef. Hetzelfde gebeurde in een drankzaak: 52 – 32 = 7. Natuurlijk. Ik vraag me af of ze gewoon echt onderontwikkeld zijn, het expres doen, of denken dat ik dom ben omdat ik blond ben.

We zijn de volgende dag lekker sight seeing gaan doen, naar de bekende ‘twin towers’ hier, allemaal gebouwen etc., onder begeleiding van Suus, omdat die hier al is geweest. Ook vergezelden 2 vriendinnetjes van Jess uit Engeland ons, Harriet & Robyn, 2 hele leuke meiden. Ook zijn we naar de Batu Caves gegaan, een grot waar apen los rondlopen. Opmerkelijk was dat er een groep Aziatische meisjes op me afkwam die per se met mij op de foto wilde. Just because i’m white??? Hahaha. Hilarisch ook dat er 10 foto’s werden genomen, omdat iedereen een keer naast mij wilde staan. Wat een grap. De volgende dag was het tijd Suus gedag te zeggen, want die vertrok naar het mooie Vietnam. Nu echt ‘alleen’ zonder Nederlandse vriendinnen om me heen. Just me and some English people. Komt goed! Wat ik verder heel gaaf vond in Kuala Lumpur, was het Bird Park. We waren met zo’n 8 mensen op weg naar dit park en toen we eindelijk aankwamen, bleek de entree heel duur te zijn. Everyone was like: I’m not going. En ik dacht van: NEEEEE. I wanna go, I love birds. Dus, wat heb ik gedaan. Ik zei tegen iedereen: ok, well I’m going.

Dit was mijn moment om ook een keer voor mezelf te kiezen ;) Nadat ik een ticket had gekocht, besloten ineens 2 gasten toch ook wel mee te willen. Had van mij niet eens gehoeven, maar gezelschap is altijd leuk. Ben toen met 2 Duitsers door het park gelopen en op een gegeven moment kwam ik een vogel tegen die me aan Hitler deed denken. Ik zei dus: this bird looks like…… i dont know if i can say it.. “SAY IT!” Ehm... it reminds me of Hitler. “Haaaaaaaha o my god, ofcourse you can say that. Ja ik weet niet hoe die mensen daarop reageren. Anyway, vervolgens kwam ik een plek tegen waar ik 2 vogels mocht kiezen om mee op de foto gaan. Natuurlijk moest ik extra betalen, maar dit moest gewoon. Ben toen met de 2 kleurrijkste, meest prachtige vogels op de foto gegaan (tussen de uilen in) en ik vond het fantastisch. De vierde dag, zaterdag, besloten Alex en ik naar Melaka te gaan, een klein stadje in Zuid Maleisië. Jess ging deze dag namelijk naar haar ex-vriend in Singapore en Harriet en Robyn gingen eerst nog naar Ipoh, een ander stadje. Alex en ik meeten hen maandag weer in Melaka, daarna gaan we met zijn alleen naar Singapore en Bali (Jess ook). Dus dan zijn we weer allemaal herenigd en gaan we surfen.

Tot nu toe vind ik Maleisië wel leuk, maar vind ik Thailand 10 x leuker. Ik vind het eten lekkerder, het is 100 x goedkoper, de kleding is leuker, de alcohol is goedkoper blablabla. Ook vind ik de bevolking in Maleisië anders. Ben hier al een aantal zwervers tegengekomen die dingen naar me roepen of bewusteloos op de grond liggen en dat ben ik in Thailand nog niet tegengekomen. Desondanks had ik dit niet willen missen. We gaan nu dus naar Melaka en daarna naar Singapore, wat intens duur schijnt te zijn. We will see. Mijn plan is na Singapore naar Bali te gaan, dan misschien Borneo en Fillippijnen en dan misschien nog naar Koh Tao waar ik mijn paddy bij Thom wil halen. Of zo iets. Weet namelijk nog werkelijk niet waar ik oud en nieuw etc. ga vieren en heb nog niks geregeld. Maar ja, ik leef nu eigenlijk met de dag en zie het allemaal wel. Ik wil in ieder geval oud en nieuw graag in Azie vieren, waar weet ik alleen nog niet. Het ligt allemaal zo open, kan gaan en staan waar ik wil. Heerlijk dat vrijheidsgevoel. Nu nog even chillen in het Reggae Guesthouse en dan op naar Melaka met Alex!