Melaka & Singapore

Melaka was leeeuk! Wat een heerlijk, vredig stadje in Zuid-Maleisie! Heel Melaka dacht alleen dat Alex en ik een couple waren dus werd ons overal gevraagd of we een private room wilden. Laten we nu net een dorm room op het oog hebben, Jalin Jalin genaamd. We kwamen daar aan om 23.00 uur, maar de eigenaar van Jalin Jalin was even weg. Er werd ons verteld dat het een blanke kale man was, interesting, dat is namelijk de eerste Westerse eigenaar die ik meemaak. Alex en ik bleven dus met onze backpacks op de stoep voor de deur wachten. Toen ik een kalende blanke zag aankomen, rende ik gelijk heel blij op hem af met een sigaret in mijn hand. Dat werd niet geheel gewaardeerd: “You can’t smoke on the street, come in, hurry!” Oh oke.. (totaal niet waar). Ik vroeg of hij 2 slaapplekken had: “No, no room! But I will check for tomorrow”. Ik dacht, Mariet, blijf aardig en polite, dus ik zette een brede glimlach op. Ik werd gelijk met de grond gelijk gemaakt: “That smile won’t help you”. Jezus. Werkelijk de eerste (blanke) eigenaar die zo onaardig doet. Wat een arrogantie. Ik ben dan ook gelijk omgedraaid waarna ik Alex heb meegesleept naar een ander hostel, Sama Sama guesthouse.

Deze jonge Aziatische eigenaren waren heel lief en hadden direct een kamer voor ons in hun dorm waar we met 12 man sliepen. Ook hadden ze een common room waar we lekker zelf meegebrachte alcohol mochten drinken, mochten roken en hard muziek mochten draaien. Lekker rebels dus. De volgende dag zijn we met dezelfde Duitser als waarmee ik in het Bird park in Kuala Lumpur was (Robert), Melaka rond gaan fietsen. Fietsen waren namelijk elke dag inbegrepen bij de overnachting, jeuh. Alex en ik hebben in 2 dagen 9(!) musea gezien, echt de meest vreselijke musea. Maar, je kunt niet zeggen dat ik niet cultureel heb gedaan. Elke avond waren we met een groep van ongeveer 8 man waarmee we uiteten gingen en drankspellen speelden. Big fun. In feite hebben we onze gehele tijd in Melaka fietsend doorgebracht, gewoon van hot naar her, got to see everything. De laatste dagen ook met onze vriendinnetjes Robyn en Harriet gechilled, die in feite elke keer een paar dagen op onze reis ‘achter lopen’, we hebben namelijk redelijk hetzelfde reisplan. Zo gingen Alex en ik afgelopen woensdag naar Singapore, maar bleven zij nog 2 dagen in Melaka en kwamen ze daarna die kant op.

Singapore was gaaf, maar jeetje wat duur. Zeven (!) euro voor sigaretten! Dat dat kan in Azië ;) Van te voren hadden we een tip gekregen naar een guesthouse genaamd ‘Ali’s Nest’ te gaan, de eigenaar, Ali, vroeg namelijk op zijn website ‘maar’ 12 Singapore Dollar (7,60 euro) en dat is voor in Singapore mega goedkoop, normaal gaat het vanaf 25 SD. Aangekomen bij zijn guesthouse in Little India vroeg de vriendelijke man 15 SD. Ik liet hem zijn eigen website zien waarop hij 12 SD vroeg, waarop hij antwoordde: “that website is old”. Ja hoor. Er viel helaas niet mee te onderhandelen, maar ik moet zeggen: het was mega leuk. Ali heeft zijn eigen huis omgebouwd tot een guesthouse. Er kunnen 6 mensen slapen en we mogen allemaal gebruik maken van zijn keuken en zijn hele huis. Elke dag zette hij ontbijt voor ons klaar, echt heel schattig. Heb ook nog met zijn moeder (vrouw van 95) televisie gekeken, ik miste mijn eigen oma gelijk enorm! De eerste dag in Singapore hebben we de meest fantastische Belg ever ontmoet. Hij heeft een Frans accent en liet me huilen van het lachen, elke dag opnieuw. Als ik bijvoorbeeld wakker werd en goodmorning zei, zei hij: who are you? Do I know you? Normaal houd ik helemaal niet van Belgen, maar deze gast, amazing. Ook zijn we vrienden met de Mexicaanse Mia waardoor we met zijn vieren lekker Singapore hebben verkend. Natuurlijk zijn we naar het bekende ‘Marina Bay Sands Hotel’ geweest, een hotel van 57 verdiepingen, staand op 3 pilaren met een boot er dwars overheen. We zijn op het dak geweest en hadden een fantastisch uitzicht over heel Singapore.

Maar jeetje wat is het duur. Sinds Thailand is elk land dat ik erna heb bezocht 10x duurder. Nu is Singapore even het toppunt. Alex, Mia, de Belg en ik zijn onze eerste avond in Singapore uitgeweest en toen heb ik gelukkig niets uit hoeven geven: op woensdagavond is namelijk alles gratis voor vrouwen. Waar Alex ten eerste nergens naar binnen mocht, omdat hij shorts droeg, en ten tweede overal 20 SD entree moest betalen, konden Mia en ik overal gratis binnenlopen en kregen we overal gratis drank. Heb dus heerlijk Prosecco’s genomen, dat was lang geleden. Heerlijk gedanst met Aziaten, zowel mannen als vrouwen. De mannelijke Aziaten hier zien er trouwens zo gay uit, ongelooflijk. Dat haar, die kleren, verschrikkelijk, ze lijken op mensen uit zo’n mislukte Aziatische boy band met geverfd haar. Vrouwen trouwens ook. Ze gaan o.a. uit in hot pants met tonnen make-up (lees: knal roze wangen zoals een pop), nou, als die een keer in die outfit in Rotterdam liepen zou je denken dat ze werden opgehaald door een pooier. Heb ook nog een night safari gedaan voor 8 miljoen euro. Nu dacht ik, dat we in een jeep oid zouden gaan dwars door de jungle. Helaas. Het was per treintje of lopend. Je kon kiezen. –even heel grappig- Alex las op het moment dat ik dit schreef mee en vroeg me een stukje van deze blog te vertalen, ik vertaalde het stuk van de gay men en over die vrouwen. Ineens viel er een stilte en toen ik opzij keek, stond daar de Aziatische dochter van Ali me aan te kijken of ik een heel wreed iemand ben(ik lach nu heel hard).

Anyway, die night safari viel me nogal tegen, heb al die vleermuizen en tijgers al 10 x in Rotterdam Blijdorp gezien. Opmerkelijk genoeg vond de rest het werkelijk fantastisch: “wow flying squirrels”. Ik dacht alleen maar: get me out of here. There goes my 32 SD (heerlijk steenkolen Engels). Het park was open sinds het donker werd en ging dicht om 00.00. Alex en Mia vonden het zo gaaf dat ze tot het allerlaatste moment wilden blijven. Ik lag bijna te slapen in dat treintje met 2 km per uur. Oeeh elephants, oeeh leopards, oeeh flying squirrels (ik dacht trouwens Squirtles). Geef mij maar een wilde tocht door de jungle met loslopende beesten die ik nog nooit gezien heb. Trouwens, dat heb ik in al die blogs nog helemaal niet genoemd, ik word hier al zo’n maand ‘Margharita’ genoemd. Mensen kunnen mijn naam werkelijk niet onthouden, maar Margharita weten ze allemaal. I don’t mind. Als ik maar een naam heb. Op vrijdag kwamen Robyn en Harriet aan en zagen we ook Jess weer. Die waren die avond zo moe van hun reis dat Alex, Mia, de Duitse Robert, zijn vriend en ik met elkaar zijn uitgeweest in de meest gekke clubs. Optredens zoals je ziet bij Idols, achter elkaar (hele dure club ook: Shanghai Dolly) en het was hilarisch. Ook traden Aziatische meisjes op in een girl band met miniscule pakjes. Fantastisch om te zien hoe serieus zij zichzelf nemen.

Na deze tent gingen we naar een avondwinkel en was ik intussen vrienden geworden met een Maleis meisje, Jennifer, die me ‘aansprak’ door tegen me aan te rijden in Shanghai Dolly. Ik dacht eerst dat ze lesbisch was, maar ze had toch meer interesse in onze Duitse vriend, gelukkig. Voor we de taxi ingingen voor de volgende club, maakten Jen en ik een foto van ons twee met mijn Iphone. We stapten de taxi in en arriveerden 5 (!) minuten later in een andere club. Vervolgens wildeik in die club een foto maken, maar weg was mijn telefoon. HEH? Onbegrijpelijk. Ik heel mijn tas overhoop gehaald, al mijn zakken: nergens. Ik rende naar buiten naar de taxi’s, maar er waren er zo’n 40, dus werkelijk geen idee welke taxi. Oke. Koos telefoonloos. Ik moet zeggen dat ik ontzettend kalm bleef –dit gebeurt me namelijk wel vaker- , maar rot vond ik het wel. Ik vertelde het aan de Mexicaanse Mia en haar enige reactie was: “Come, let’s make a picture”. Vervolgens richtte ze de camera op mij. Ik denk dat ik nog nooit zo woest in een camera heb gekeken, ben eigenlijk best benieuwd naar die foto. Nou, daar heb je ook wat aan zeg. Gelukkig was de rest (Alex etc.) wel heel lief en behulpzaam en hebben ze meegedacht met wat ik moest doen. Jennifer –met Maleis nummer- liet me zelfs 10 x naar Nederland bellen om mijn ouders te vertellen dat ze mijn telefoon moesten blokkeren. Ik was op dat moment wel een beetje in paniek dus vertelde ik mijn ouders dat ik KPN had. Bleek dat ik T-mobile had. Desondanks heeft het thuisfront erg accuraat gehandeld en ben ik ze zeer dankbaar voor het direct blokkeren van mijn telefoon. Mijn avond was echter wel verpest.

Omdat ik op zo’n moment altijd even goed moet nadenken, loop ik in mijn eentje van hot naar her en ga ik praten tegen locals om informatie in te winnen. Zo kwam ik op het terras een (hele rijke) man tegen van 50 en die vond het zo vervelend voor mij dat hij me een jagermeister gaf, naast tips om aan illegale telefoons te komen. Uiteindelijk naar ons guesthouse terug gegaan en tot 08.00 uur opgebleven. Ik kon werkelijk niet slapen, ik was klaar wakker. Hilarisch genoeg was Ali ook wakker (ik denk net opgestaan) net als nog een andere man waardoor ik nog uren met hen thee heb zitten drinken en tips kreeg voor nieuwe telefoons. De volgende dag ben ik op zoek gegaan naar een nieuwe telefoon. Uiteindelijk kwam ik bij een soort ‘zwarte markt’ en heb ik een Ipod Touch gekocht voor 140e, omdat die verkoper mij garandeerde dat ik ermee kon whatsappen. Ik had namelijk geen zin 100 simkaarten te moeten gebruiken en ik bel en sms toch nooit. Nou dat kan dus niet. In theorie kan het wel, maar dan moet ik 100 gekke downloads uitvoeren en die lukken me de hele tijd niet. Great. Skype etc. doen het wel, maar ik moet nog even op zoek naar iemand die dit voor mij kan fixen.

Na dit ding te hebben gekocht, hebben we nog een dag sight seeing gedaan (oa. Marina Bay Sands by night = light show) en zijn we die avond met Jess, Robyn, Harriet en een hele club uitgeweest. We waren met het ex-vriendje van Jess die in Singapore woont en hij bestelde een tafel met vodka flessen en cola. Weer was ik erg blij met dit gebeuren, want dat scheelde me weer heel veel geld. Ik ben die avond mijn eerste Australiër tegengekomen, alleen was hij 1.70m. Deze gast, Nick, was ontzettend knap, maar oh wat klein! Dit mocht de pret niet drukken, want ik heb hem gewoon op een hoge stoel gezet en mijn knieën gebogen. Ik weet wel dat ik dat niet meer doe, wat vermoeiend! Ik ben hier sowieso een van de ‘langere’ meisjes met mijn 1.78, maar zo’n klein ventje is toch eigenlijk echt niet te doen. De volgende dag, zondag, zijn Alex en ik om 16.00 uur naar Indonesië - Bali gevlogen, naar het zuidelijke Kuta. We slapen nu in een hotel met zijn tweeën, want hostels hebben ze hier nauwelijks. Maar wat is het goedkoop! Heeeeeerlijk. Sigaretten zijn weer 1 euro net als al het eten, jeeh. Ik heb in die 5 dagen Singapore zo ontzettend veel geld uitgegeven en dit terwijl ik super oplette. Baal ik echt van. Maarja, ik heb het wel super leuk gehad daar! Volgende week komen Jess etc. weer, dus dan is iedereen weer samen. Het is nu ’s avonds dus ik ga nog even een drankje doen en dan slapen. Morgen Kuta verkennen, het schijnt heel toeristisch te zijn, maar daar houd ik van, want dan zijn er tenminste veel Westerse mannen hahaha. Dag lieve mensen, ik mis jullie